Α, έπρεπε να πάω. Ζήτησα άδεια απ' την δουλειά μου, σήμερα, και πήγα στην σχολή. Τι να πω; Δύο μαθήματα παρακολούθησα, κι έγινε η καρδιά μου περιβόλι. Μα γιατί να συγχύζομαι, όμως;
Αγώνας δρόμου...
Στο πρώτο κάνουμε εργασία, και ΠΑΛΙ δεν το πήρα χαμπάρι. (Μου έχει ξανατύχει). Στο δεύτερο, γυρίζει ο καθηγητής και μού λέει: "Είναι δυσκολούτσικο!" (Το μάθημα, εννοείται.)
Δύσκολο...
Ωραία... !! Μια χαρά!!!
Αλλά, επειδή, από αισιοδοξία, έχω αρκετή, λέω, λοιπόν, πού θα πάει, κάποια στιγμή, θα την τελειώσω... την σχολή!!!
Αμάν, πια!
Ωχ, αμάν!! Τι πάθαμε!!
(Τι έπαθα... αλλά.. θα μού περάσει! :) = χαμόγελο φεις )
Lamprini... η φοιτήτρια!!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου